Obornik jest najcenniejszym nawozem naturalnym. Przeciętnie w 10 tonach znajduje się 50 kg azotu (N), 30 kg fosforu (P2O5) i 70 kg potasu (K2O). W pierwszym roku po zastosowaniu rośliny wykorzystują około 30 proc. N, 20 proc. P2O5 i 60 proc. K2O zawartych w nawozie.
O efektach nawożenia obornikiem w znacznym stopniu decyduje technika jego stosowania. Najlepiej obornik jest wywozić w dni pochmurne, aby ograniczyć straty azotu. Z tego samego powodu nawóz po rozrzuceniu należy przyorać jeszcze tego samego dnia.
Tymczasem w praktyce często obserwuje się, że obornik czeka na polu kilka na przykrycie glebą.
Ze względu na szybsze tempo mineralizacji na glebach lekkich obornik powinno stosować się w mniejszych dawkach (15-20 t/ha), ale częściej (co 2 lata) i głębiej (na 20 cm) niż na glebach zwięźlejszych.
Trzeba pamiętać, że rocznie w nawozach naturalnych można dostarczyć maksymalnie 170 kg N/ha, co w przeliczeniu na obornik daje około 34 ton na hektar. Ważne jest także równomierne rozrzucenie nawozu po polu, co znacznie ułatwia jego przyoranie.